🍷 Woda W Uchu Po Irygacji

Ostre zapalenie ucha środkowego (OZUŚ) jest stanem zapalnym ucha wywoływanym poprzez infiltrację bakteryjną do jamy bębenkowej i stanowi najczęstszą infekcję bakteryjną u dzieci i niemowląt dotyczącą nawet 75% populacji pediatrycznej przed osiągnięciem 5. Jednocześnie schorzenie jest główną przyczyną ambulatoryjnej ordynacji antybiotyków u dzieci. OZUŚ jest najczęstszym powikłaniem infekcji górnych dróg oddechowych, a 90% przypadków OZUŚ jest poprzedzone wirusowym nieżytem nosa lub mu towarzyszy. Jedną z procedur stosowaną w celu zapobiegania wystąpienia zapalenia ucha środkowego, ale również wykorzystywaną w celach leczniczych, jest zachowanie odpowiedniej higieny nosa za pomocą różnych roztworów chlorku sodu. Ostre zapalenie ucha środkowego (OZUŚ) jest stanem zapalnym ucha wywoływanym poprzez infiltrację bakteryjną do jamy bębenkowej i stanowi najczęstszą infekcję bakteryjną u dzieci i niemowląt dotyczącą nawet 75% populacji pediatrycznej przed osiągnięciem 5. Jednocześnie schorzenie jest główną przyczyną ambulatoryjnej ordynacji antybiotyków u dzieci [1]. Najczęstszą przyczyną odpowiedzialną nawet za 80% przypadków zaostrzeń choroby są bakterie Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae i Moraxella catharrhalis [2]. Epizody choroby występują co najmniej jednokrotnie u prawie każdego dziecka do 3. a jedna trzecia dzieci doświadczyła trzech lub więcej epizodów choroby. Zgodnie z danymi epidemiologicznymi OZUŚ występuje u około 50–84% dzieci do 3. natomiast szczyt zachorowań przypada na okres pomiędzy 6. a 12. Częstość zachorowań zdecydowanie spada po ukończeniu przez dziecko 7. [3, 4]. Badania prospektywne przeprowadzone w krajach europejskich obejmujące dzieci poniżej 6. wykazały częstość występowania OZUŚ od 0,19 do 0,33 incydentów przypadających na dziecko w ciągu roku [1]. Choroba z niską częstością występuje u noworodków. Szacuje się, że najwięcej przypadków odnotowywanych jest u dzieci w wieku 2 lat, a związana z tym śmiertelność jest szczególnie wysoka u dzieci w wieku poniżej 5. Co więcej, choroba występuje częściej w krajach rozwijających się niż w krajach rozwiniętych [5]. Powtarzający się charakter występowania choroby pozwala sklasyfikować ją jako nawracające ostre zapalenia ucha środkowego. Przyjmuje się, że jeśli w ciągu ostatnich sześciu miesięcy wystąpiły co najmniej trzy przypadki lub cztery przypadki w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy, to mamy do czynienia z nawracającym charakterem, które u dzieci do 2. dotyczy 10–19% dzieci w tym wieku [4, 6]. Szacuje się, że 5 na 100 małych dzieci cierpi na nawracającą postać zapalenia ucha środkowego [7]. W następstwie choroby może dojść do rozwoju niebezpiecznych powikłań, takich jak zapalenie wyrostka sutkowatego oraz powikłań śródczaszkowych, wymagających pilnego oraz agresywnego leczenia zabiegowego oraz farmakoterapii [8, 9]. Nawrotowy charakter choroby niesie ze sobą konieczność stosowania działań profilaktycznych, których celem jest ograniczenie liczby zaostrzeń choroby. Występowanie choroby jest determinowane przez szereg czynników socjoekonomicznych panujących w różnych populacjach pacjentów. Występowanie OZUŚ u pacjentów jest spowodowane przez takie czynniki, jak: POLECAMY płeć męska, wcześniactwo, wiek poniżej 2. ekspozycja na choroby infekcyjne dróg oddechowych, uczęszczanie do żłobka lub/i do przedszkola, starsze rodzeństwo, bierne palenie tytoniu, predyspozycje genetyczne, wady twarzoczaszki (rozszczep podniebienia), liczba ciąż, jakie przebyła matka, jej wiek i stan zdrowia, długotrwałe stosowanie smoczka, przyjmowanie penicyliny przez matkę podczas trwania ciąży, wczesne przerwanie karmienia dziecka piersią – przed osiągnięciem 6. a niektóre dane wskazują na okres poniżej 3. Ten ostatni czynnik jest szczególnie istotny w kontekście zapobiegania występowania epizodów OZUŚ, ze względu na fakt dostarczania czynników odpornościowych wraz z mlekiem matki, takich jak: przeciwciała IgA, białka przeciwdrobnoustrojowe, kwasy tłuszczowe oraz cytokiny. Potwierdzają to dowody naukowe mówiące, iż karmienie piersią przez co najmniej 4 miesiące zmniejsza ryzyko wczesnego zapalenia ucha środkowego [10–13]. Czynnikiem mogącym mieć potencjalny wpływ na występowanie zaostrzeń choroby oraz rozwój przewlekłej postaci choroby jest narażenie dziecka na dym papierosowy [14, 15]. Znaczącym czynnikiem predestynującym do rozwoju choroby i zwiększającym ryzyko nawrotów jest udział dziecka w dziennej opiece zbiorowej oraz jego narażenie na kontakt z dużą liczbą małych dzieci (w tym rodzeństwa uczęszczającego do przedszkola), od których możliwa jest transmisja patogenów. Ryzyko to zostało potwierdzone w analizie epidemiologicznej [11, 15, 16]. Dalsze badania epidemiologiczne dostarczyły dowodów, że udział w nawracającym zapaleniu ucha środkowego biorą czynniki genetyczne. Empiryczna wiedza lekarska pozwoliła wysunąć wnioski, iż dzieci, u których w rodzinach miały miejsce epizody OZUŚ, trafiały częściej do lekarza, by leczyć tę chorobę. Potwierdzeniem tego faktu jest pozytywny wynik eksperymentalnego badania na myszach z niedoborem swoistego receptora, w którym analizowano podatność grupy badanej na zapalenie ucha środkowego [17–19]. Ze względu na istotny wpływ stanu zdrowia dziecka na stan zdrowia w wieku młodzieńczym oraz dorosłym należy w szczególny sposób zwrócić uwagę na leczenie oraz możliwą profilaktykę choroby. Nieżyt nosa a ostre zapalenie ucha środkowego Poza wymienionymi wcześniej czynnikami mającymi wpływ na występowanie OZUŚ, na podstawie kilku badań stwierdzono, że alergiczny nieżyt nosa stanowi znaczący czynnik ryzyka. Jest on niezależnym determinantem, który został zgłoszony jako czynnik zwiększający ryzyko rozwoju zapalenia ucha środkowego. W badaniu prowadzonym przez Byeona w grupie dzieci w wieku 7–12 lat, prowadzonym w Korei Południowej, wykazano, że w grupie pacjentów z alergicznym nieżytem nosa odnotowano dwukrotnie wyższe ryzyko zapalenia ucha w porównaniu do grupy pacjentów, u których objawy nieżytu nosa nie występowały [20]. Kim i wsp. w badaniu klinicznym udowodnili również, że alergiczny nieżyt nosa oraz uczęszczanie przez dziecko do żłobka są czynnikami znacząco zwiększającymi ryzyko występowania zapalenia ucha środkowego. Ryzyko zapalenia ucha środkowego u dzieci w wieku do 60. miesiąca było 2–3 razy wyższe w grupie z występującym alergicznym nieżytem nosa [21]. W badaniu Pau i wsp. oceniającym występowanie zapalenia ucha środkowego z wysiękiem w grupie dzieci z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa badacze udowodnili, że OZUŚ w grupie pacjentów z nieżytem nosa występuje 4,6-krotnie częściej w porównaniu do grupy bez nieżytu nosa [22]. Do podobnych wniosków doszli badacze prowadzący badania w populacji pediatrycznej w 1918 r. i 1988 r. w Stanach Zjednoczonych, gdzie odnotowano znaczący wzrost zapaleń ucha środkowego wyraźnie związany ze wzrostem epizodów alergicznego nieżytu nosa [23]. OZUŚ jest najczęstszym powikłaniem infekcji górnych dróg oddechowych, a 90% przypadków OZUŚ jest poprzedzona wirusowym nieżytem nosa lub mu towarzyszy [24]. Kliniczne doświadczenie lekarzy jasno wskazuje, że OZUŚ jest ściśle związane z zakażeniem górnych dróg oddechowych. W badaniu Arola i wsp. 94% pacjentów, u których po raz pierwszy zdiagnozowano zapalenie ucha środkowego, miało objawy zakażenia górnych dróg oddechowych, co więcej: współistnienie obu schorzeń zostało rozpoznane na podstawie analizy niespecyficznych objawów charakterystycznych dla OZUŚ [25]. Proces opieki nad dzieckiem podatnym na rozwój zapalenia ucha środkowego powinien brać pod uwagę wdrożenie możliwe jak najszerszych interwencji, mających na celu zapobieganie rozwojowi choroby. Jak wiadomo, stan zdrowia dziecka w pierwszych latach życia ma istotny wpływ na stan zdrowia młodzieży i dorosłość, stąd konieczne jest zwrócenie uwagi na zapalenie ucha środkowego u dzieci w celu utrzymania zdrowego słuchu przez całe życie. Higiena nosa Jedną z procedur stosowaną w celu zapobiegania wystąpienia zapalenia ucha środkowego, ale również wykorzystywaną w celach leczniczych, jest zachowanie odpowiedniej higieny nosa. Służyć do tego mogą płukanki/irygacje nosa oraz zatok. Środki te jako element wspomagający profilaktykę pozwalają na ograniczenie rozwoju, a jako element leczenia wspomagają terapię pierwotnie występujących chorób, takich jak: alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, infekcja górnych dróg oddechowych, nieżyt nosa, zapalenie zatok przynosowych zwiększających ryzyko lub towarzyszących ostremu zapaleniu ucha środkowego. Irygacja nosa pozwala na usunięcie wydzieliny z nosa, w celu zwiększenia/poprawy klirensu śluzowo-rzęskowego oraz poprawy drożności zatok. W praktyce stosuje się roztwór fizjologiczny soli (0,9% NaCl), w niektórych przypadkach buforowany roztwór lekko alkaliczny lub roztwór hipertoniczny, który dzięki właściwościom osmotycznym pozwala dodatkowo zmniejszyć obrzęk. Znaczenie osmotycznych właściwości hipertonicznych roztworów stosowanych do poprawy klirensu śluzowo-rzęskowego udowodnili w badaniu in vivo Meyers i wsp. gdzie odnotowano 12-krotny wzrost klirensu śluzowo-rzęskowego błony śluzowej tchawicy nawadnianego buforowanym roztworem hipertonicznym [26]. Szczegółowy mechanizm działania irygacji solą nie został poznany. Wiadomo, że błona śluzowa w górnych drogach oddechowych stanowi pierwszą barierę ochronną przed potencjalnymi drobnoustrojami chorobotwórczymi. Zaleganie śluzu w zatokach i jamie nosowej przyczynia się do kolonizacji tych struktur bakteriami chorobotwórczymi zalegającego tam śluzu, a co za tym idzie rozwoju schorzeń górnych dróg oddechowych. Higiena nosa (zabiegi irygacji) zwiększa ruch śluzu w kierunku części nosowej gardła, powodując bezpośrednie oczyszczenie śluzówki nosa, rozrzedzając zalegającą wydzielinę, co w efekcie sprzyja usuwaniu mediatorów stanu zapalnego – histaminy oraz prostaglandyn [27–30]. Przewlekle występujące choroby zatok oraz nosa zmniejszają klirens śluzowo-rzęskowy poprzez wywoływanie zmian osmotycznych śluzu, zmniejszając w efekcie częstość rytmu rzęskowego, dlatego też pozytywne wydaje się stosowanie zabiegów płukania zatok oraz nosa zarówno w celu leczenia, jak i profilaktyki alergicznego nieżytu nosa, zanikowego nieżytu nosa, nieżytu nosa w ciąży, wirusowych infekcji górnych dróg oddechowych oraz innych stanów zapalanych zatok oraz nosa. Zabieg irygacji ma ograniczoną liczbę przeciwwskazań i może być wykonywany u małych dzieci. Na polskim rynku aptecznym dostępnych jest kilka wyrobów medycznych, jak na przykład Marimer Soft czy Isonasin Septo możliwych do stosowania u niemowląt, a kolejna rejestracja rozszerzająca liczbę dostępnych preparatów: Fixsin Junior, Irigasin Junior, Iriclean Ksylitol, Hydronasinm, Sinus Rinse dotyczy dzieci od 4. Przeciwwskazaniem do płukania zatok u pacjentów jest występowanie zablokowanej przegrody nosowej, uniemożliwiając odpływ roztworu oraz występowanie trwającej infekcji ucha lub uczucia jego zatkania. Szczególną ostrożność należy zachować również u pacjentów, u których występuje skrzywienie przegrody nosowej. Należy nadmienić, że u pacjentów wykazujących nadwrażliwość na chlorek sodu lub inne sole będące składnikami preparatu nie należy wykonywać zabiegu płukania zatok [29]. W badaniu prowadzonym przez Marchisio i wsp. wśród lekarzy POZ ponad 60% respondentów z grupy 860 zapytanych uznało stosowanie w populacji pediatrycznej irygacji solą fizjologiczną za element leczenia oraz profilaktyki infekcji dróg oddechowych. Stosowano standardowe dawkowanie profilaktyczne 3–4 razy w tygodniu, a w przypadku leczenia od 1 do 3 razy na dzień. Na podstawie analizy przeprowadzonej w grupie 401 dzieci w wieku od 6 do 10 lat przez zespół Slapak i wsp. potwierdzono, że płukanie nosa solą fizjologiczną stanowi właściwy środek zapobiegawczy, sprzyjający zmniejszeniu ordynacji antybiotyków u dzieci, przy jednoczesnym zmniejszeniu epizodów schorzeń górnych dróg oddechowych oraz ich powikłań [31]. Zapobiegawcze znaczenie płukania nosa podkreśla fakt, iż zakażenie wirusowe błony śluzowej górnych dróg oddechowych inicjuje kaskadę zdarzeń prowadzących do rozwoju ostrego zapalenia ucha środkowego oraz jego powikłań [32]. Dowodem skuteczności stosowania zabiegów irygacji nosa celem profilaktyki i prawidłowej jego higieny, a w konsekwencji zmniejszenia skłonności do występowania epizodów zapalenia ucha są wyniki analizy przeprowadzonej przez zespół Torretta i wsp. Po wprowadzeniu w grupie 173 dzieci w czasie wizyty kontrolnej zabiegów irygacji roztworem soli fizjologicznej udokumentowano znaczące zmniejszenie występowania epizodów OZUŚ. W ciągu kolejnych 4 miesięcy w grupie badanej – stosującej zabiegi irygacji nosa odnotowano średnio 1,03 ± 0,14 przypadków OZUŚ, w porównaniu do 2,08 ± 0,16 przypadków w grupie kontrolnej. Poza jednoznacznym zmniejszeniem liczby epizodów choroby, irygacja nosa przyczyniła się również do zmniejszenia częstości ordynowania antybiotyków celem leczenia OZUŚ. Grupa badana przechodziła średnio 1,48 ± 0,17 cykli antybiotykoterapii w porównaniu do 2,59 ± 0,18 cykli w grupie kontrolnej. Z perspektywy rosnącej antybiotykoodporności bakterii idea płukania nosa stanowić może ważną alternatywę lub dodatek w leczeniu, przyczyniając się pośrednio do zmniejszenia antybiotykoodporności [9]. Brakuje jednak publikacji naukowych, w tym metaanaliz, które potwierdziłyby tezę postawioną w artykule Toretta i wsp. Dodatkowo należy podkreślić fakt, że irygacje nosa i zatok mogą być skutecznym rozwiązaniem jedynie na początku wystąpienia np. kataru, ponieważ jak wspomniano powyżej, jednym z przeciwwskazań do stosowania irygacji nosa i zatok są choroby uszu, w tym zapalenie ucha środkowego. Związek między zapaleniem migdałków a zapaleniem ucha środkowego Ostre zapalenia ucha środkowego z towarzyszącym opcjonalnie wysiękiem powodowane są poprzez rozwój i kolonizację nosogardłową bakteriami Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae i Moraxella catarrhalis. Mechanizm rozwoju zapalenia ucha środkowego uruchamia się, gdy przez trąbkę Eustachiusza do ucha środkowego przedostają się bakterie zalegające w wydzielinach nosogardła i namnażają się. Migdałki oraz ucho środkowe są narządami związanymi z wrodzoną odpornością i ich zakażenie i dalej rozwój jednostek chorobowych związane są z obecnością patogenów chorobotwórczych w biofilmie, którym są pokrywane. Ten z kolei uważany jest za znaczącą przyczynę przewlekłych postaci chorób otolaryngologicznych [33–36]. Organizm człowieka wytworzył własne mechanizmy odpowiedzialne za właściwości odpornościowe w strukturach ucha środkowego i migdałków. Te pokryte są powierzchniowo czynnymi substancjami: lizozym, laktoferyna, defensyna, dysmutaza nadtlenkowa itd., neutralizującymi patogeny chorobotwórcze i odpowiadającymi za wrodzoną odpowiedź odpornościową. Należy nadmienić, że ekspresja wymienionych związków w tej samej formie występuje zarówno w błonie śluzowej ucha środkowego, jak również w migdałkach podniebiennych [37, 38]. Zachowanie stanu fizjologicznego migdałów jest szczególnie ważne ze względu na fakt, iż występowanie zmian patologicznych w migdałku gardłowym (przerost migdałków jest konsekwencją aktywacji układu odpornościowego) wpływa na blokadę trąbki słuchowej, ale również zaburza barierę odpornościową w jamie jamie nosowo-gardłowej, zwiększając możliwość rozwoju zapalenia ucha środkowego. Stopień piąty przerostu migdałków w skali Pirqueta reprezentowany był w 80% przypadków ZUŚ, a w przypadku przerostu migdałków na poziomie 1–3 według skali Pirqueta ZUŚ występowało tylko u 50% dzieci z ZUŚ. W tym samym badaniu zbadano również zależność wielkości przerostu migdałków i występowania nieżytu nosa. Udowodniono, że nieżyt nosa występuje na poziomie 1. i 2. stopnia przerostu migdałków podniebiennych [39]. Za rolą zapalenia migdałków w występowaniu i częstości epizodów OZUŚ przemawiać może fakt, że usunięcie migdałka podniebiennego oraz gardłowego wyraźnie zmniejsza częstość epizodów OZUŚ [40]. Strategia różnych modeli irygacji nosa W praktyce klinicznej podstawowymi komercyjnymi środkami stosowanymi do irygacji nosa są: izotoniczny roztwór soli fizjologicznej (0,9% NaCl) lub hipertoniczny roztwór chlorku sodu o stężeniu od 1,5% do 3%. Stężenie chlorku sodu powyżej 3% nie jest zalecane ze względu na możliwe działania niepożądane, takie jak: uczucie bólu, niedrożności czy nieżytu nosa. W niektórych przypadkach stosuje się do irygacji płyn Ringera zawierający w swoim składzie dodatkowe poza NaCl minerały oraz posiadający wyższe pH w porównaniu do roztworu soli fizjologicznej [41, 42]. Na rynku farmaceutycznym można znaleźć szereg preparatów do irygacji w postaci gotowej do użycia lub postaci do samodzielnego przygotowania. Rola toniczności oraz składników roztworu do irygacji W terapii stosowane są różne roztwory chlorku sodu oraz soli morskiej, jednakże ich dokładne parametry dotyczące zawartości składników czynnych nie są podane do wiadomości, a jak wiadomo, efekt terapeutyczny uzależniony jest od składników czynnych farmaceutyków. Wyróżnia się następujące roztwory różniące się pod względem toniczności soli rozpuszczonych w roztworze: roztwór izotoniczny – roztwór, w którym stężenie rozpuszczonej w nim soli jest tożsame ze stężeniem soli rozpuszczonych w płynie tkankowym lub krwi; roztwór hipertoniczny – roztwór, w którym stężenie rozpuszczonych w nim soli jest wyższe niż stężenie soli rozpuszczonych w płynie tkankowym lub krwi [43]. Izotoniczny roztwór ma przede wszystkim właściwości oczyszczające oraz nawilżające błony śluzowe nosa, stąd też stosowany jest głownie do nawilżania błony śluzowej. Roztwory hipertoniczne ordynowane są w przypadkach przekrwienia błony śluzowej. Wzrost stężenia soli w roztworze zwiększa właściwości powodujące odprowadzenie wody, czego efektem jest zmniejszenie obrzęku tkanek, co jest pożądane w leczeniu zapalenia o pochodzeniu alergicznym, wirusowym oraz bakteryjnym [44–46]. Poszczególne roztwory stosowane w irygacji poza różną tonicznością różnią się pod względem składu jonowego, a ten pozostaje nie bez znaczenia. Dostępne na rynku farmaceutyki wykazywać mogą różne spektrum działania terapeutycznego ze względu na jonowy skład preparatu. W doborze właściwego preparatu należy brać pod uwagę stężenie oraz skład jonowy. Dane literaturowe podają, iż jony sodu hamują przepływ wapnia w urzęsionych komórkach nabłonkowych, przez co zmniejszają częstość rytmu rzęskowego. Jony magnezu wpływają na zmniejszenie miejscowego stanu zapalnego poprzez zahamowanie procesu uwalniania mediatorów stanu zapalnego oraz degranulacji w komórkach. Jony magnezu oraz cynku przyczyniać się mogą do zmniejszenia apoptozy komórek błony śluzowej dróg oddechowych towarzyszącej stanowi zapalnemu. Obecność jonów wapnia w roztworze przyczynia się do regulacji częstotliwości rytmu rzęskowego oraz jego synchronizacji poprzez receptory na powierzchni komórek rzęskowych. Jony potasu biorą udział w procesie regeneracji nabłonka dróg oddechowych poprzez stymulowanie szlaku receptorowego naskórkowego czynnika wzrostu EGF/EGFR. Jony wodorowęglanowe (w tym jako czynnik buforujący) wpływają na zmniejszenie lepkości śluzu, ułatwiając eliminację śluzu przez rzęski [47–55]. Poza składem jonowym definiującym właściwości kliniczne roztworu do irygacji, należy wspomnieć o właściwościach związanych z pH roztworu. W badaniach in vitro roztwory o pH mniejszym niż 7 i większym niż 10 zmniejszały częstość rytmu rzęskowego rzęsek tchawicy. W przypadku ludzi pH kwaśne przyczyniało się do zmniejszenia częstości uderzeń rzęskowych, a pH lekko zasadowe zwiększało ten proces, jednak w badaniach in vivo ustalenie poziomu klirensu śluzowo-rzęskowego jest trudne. Uznaje się również, że woda morska stanowiąca podstawę roztworu wykazuje korzystniejsze właściwości niż roztwór soli fizjologicznej. Wskazuje na to większy wzrost komórek z silniejszym efektem eutroficznym oraz wykazane in vitro zwiększenie żywotności komórek nabłonka oskrzeli i zmniejszenie produkcji cytokin prozapalnych, takich jak IL-8 [47, 56–60].Różnica w składzie roztworów dotyczy toniczności oraz zasadowości roztworów. Ze względu na panujące pH w jamie nosowej zawierające się w przedziale od 6,27 do 6,4 właściwy dobór preparatu użytego do irygacji może wpłynąć na najlepsze efekty farmakoterapii, najmniejsze działania niepożądane oraz możliwe najmniejsze uczucie dyskomfortu u pacjenta. W badaniu prowadzonym przez zespół Chusakula i wsp. udowodniono, że buforowane alkaliczne roztwory do płukania nosa skuteczniej zmniejszają objawy alergicznego nieżytu nosa w porównaniu do roztworu niebuforowanego. Należy jednak zwrócić uwagę, że alkalizowanie pH w śluzówce nosa może wpłynąć na inaktywowanie fizjologicznych mechanizmów obronnych w postaci lizozymu – aktywnego w kwaśnym pH [61]. Różnice w efektywności działania buforowanego fizjologicznego roztworu chlorku sodu i buforowanego hipertonicznego roztworu chlorku sodu oceniono w badaniu Hauptmana i wsp., udowadniając, że obie postaci poprawiają klirens śluzowo-rzęskowy, a tylko sól fizjologiczna poprawia drożność dróg nosowych u pacjentów z zapaleniem błony śluzowej [62]. Wiadomo jednak, że hipertoniczny roztwór wpływa na najszybszy w czasie przyrost klirensu śluzowo-rzęskowego [63]. Na tej podstawie można wnioskować, że dobór preparatu do płukania nosa i zatok powinien brać pod uwagę etiologię występujących objawów. Tabela 1. Przegląd preparatów stosowanych do płukania nosa i zatok (kolejność preparatów umieszczonych w tabelce jest losowa, opracowano na podstawie materiałów dostępnych na stronach internetowych producentów lub dystrybutorów oraz ulotek produktów) Lp. Nazwa Producent lub dystrybutor Skład Wiek stosowania Wskazania Klasyfikacja Częstotliwość Jak stosować Wyróżniający składnik 1. SINUS RINSE Kit, zestaw dla dorosłych z butelką, 240 ml i 60 saszetkami ELEKTRO- -OXYGEN POLSKA Chlorek sodu, dwuwęglan sodowy Dorośli i dzieci powyżej 6. Zapalenie zatok, którego podłożem mogą być (infekcje, grypa, przeziębienie, alergie, polipy, czynniki chemiczne), nieżyt nosa (infekcje, alergie i inne), po zabiegach operacyjnych na nosie i zatokach (leczenie stanów zapalnych), dla odbudowania śluzówki po długotrwałym stosowaniu leków do nosa, przed podaniem leków do nosa, przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi na nosie i/lub zatokach, profilaktycznie dla utrzymywania higieny śluzówki nosa i zatok Wyrób medyczny 2 razy dziennie Umyj ręce. Czystą butelkę napełnij ciepłą, przegotowaną wodą do miejsca oznaczonego przerywaną linią. Można podgrzać butelkę z wodą w mikrofalówce, ale nie dłużej niż 5 sekund, aby uniknąć nadmiernego nagrzania wody i zniszczenia butelki. Przetnij róg saszetki z mieszanką i wsyp zawartość do butelki. Nałóż nakrętkę z rurką na otwór w butelce, dokładnie zakręć, następnie zatkaj palcem otwór w nakrętce i wstrząśnij butelką w celu rozpuszczenia mieszanki. Stań przy umywalce, pochyl się i nachyl głowę. Trzymając usta otwarte i nie wstrzymując oddechu, przyłóż otwór w nakrętce butelki do otworu nosowego. Delikatnie ściśnij butelkę, tak aby roztwór dostał się do nosa i wypłynął drugim otworem nosowym, odpowiada to 1 objętości butelki. Nie połykaj roztworu. Po zakończeniu płukania jednej dziurki delikatnie wydmuchaj powietrze przez nos, aby nie spowodować nadmiernego nacisku na błonę bębenkową. Jeżeli roztwór dostanie się do gardła, wypłucz je. Powtórz etapy 3 i 4 przy płukaniu drugiej dziurki. Pozostałą ilość roztworu wylej. Przwed każdym płukaniem zrób świeży roztwór. Przepłukuj nos 1 lub 2 razy dziennie, albo według wskazań lekarza Dwuwęglan sodowy 2. SINUS RINSE Pediatric Kit, zestaw dla dzieci z butelką, 120 ml i 60 saszetkami ELEKTRO- -OXYGEN POLSKA Chlorek sodu, dwuwęglan sodu Dzieci od 4. do 6. Alergie, suchość i katar sienny, zapalenie zatok, zapchany nos, nieżyt nosa spowodowany przez: infekcje, grypę, przeziębienie, podrażnienia nosa spowodowane zanieczyszczeniami pochodzącymi ze środowiska: kurz, spaliny, sierść zwierząt, trawy, pyłki, dym itp., kapiący katar i przekrwienie błony śluzowej nosa Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Umyj ręce. Czystą butelkę napełnić ciepłą, przegotowaną wodą do miejsca oznaczonego przerywaną linią. Można podgrzać butelkę z wodą w mikrofalówce, ale nie dłużej niż 5 sekund, aby uniknąć nadmiernego nagrzania wody i zniszczenia butelki. Przetnij róg saszetki z mieszanką i wsyp zawartość do butelki. Nałóż nakrętkę z rurką na otwór w butelce, dokładnie zakręć, następnie zatkaj palcem otwór w nakrętce i wstrząśnij butelką w celu rozpuszczenia mieszanki. Stań przy umywalce, pochyl się i nachyl głowę. Trzymając usta otwarte i nie wstrzymując oddechu, przyłóż otwór w nakrętce butelki do otworu nosowego. Delikatnie ściśnij butelkę, tak aby roztwór dostał się do nosa i wypłynął drugim otworem nosowym, odpowiada to 1 objętości butelki. Nie połykaj roztworu. Po zakończeniu płukania jednej dziurki delikatnie wydmuchaj powietrze przez nos, aby nie spowodować nadmiernego nacisku na błonę bębenkową. Jeżeli roztwór dostanie się do gardła, wypłucz je. Powtórz etapy 3 i 4 przy płukaniu jednego otworu nosowego. Pozostałą ilość roztworu wylej. Przed każdym płukaniem zrób świeży roztwór. Przepłukuj nos 1 lub 2 razy dziennie albo według wskazań lekarza Dwuwęglan sodowy 3. Fixsin, zestaw uzupełniający do płukania nosa i zatok, 30 saszetek SOLINEA 100% chlorek sodu Dorośli i dzieci powyżej 4. Zaleca się w celu prewencyjnej, objawowej lub pooperacyjnej pielęgnacji nosa i zatok – szczególnie w przypadku zapalenia zatok przynosowych, nieżytu nosa różnego pochodzenia, przed zabiegami chirurgicznymi nosa i zatok oraz po nich, dla utrzymania higieny nosa i zatok Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Płukanie przeprowadź 1–2 razy dziennie lub wg wskazań lekarza. Godzinę po płukaniu nie wychodź na zewnątrz (przy temp. 19°C). Płukanie przeprowadź najpóźniej godzinę przed snem. Każdorazowo przed przystąpieniem do płukania sprawdź temperaturę wody 4. DOZ PRODUCT Iriclean, zestaw uzupełniający do płukania nosa i zatok, 30 saszetek ASA Chlorek sodu Dorośli i dzieci powyżej 4. Zapalenie zatok przynosowych różnej etiologii, nieżyt nosa współtowarzyszący alergii lub infekcji, przed zabiegami chirurgicznymi nosa i zatok oraz po nich, w celu utrzymania higieny nosa, płukania jamy nosa i nawilżenia śluzówki nosa, w celu rozluźnienia śluzu i usuwania wszystkich rodzajów wydzielin i zanieczyszczeń z jamy nosa, w celu poprawy działania systemu obronnego układu oddechowego Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Przygotowanie roztworu izotonicznego: do butelki wsyp jedną saszetkę zawierającą chlorek sodu i dopełnij zawartość butelki przegotowaną, ostudzoną wodą do wysokości kreski umieszczonej na butelce oznaczającej 240 ml. Zakręć butelkę, a następnie wstrząsaj do całkowitego rozpuszczenia, zakrywając palcem otwór wlotowy nakrętki. Przygotowanie roztworu hipertonicznego: do butelki wsyp dwie saszetki zawierające chlorek sodu i dopełnij zawartość butelki przegotowaną, ostudzoną wodą do wysokości kreski umieszczonej na butelce oznaczającej 240 ml. Zakręć butelkę, a następnie wstrząsaj do całkowitego rozpuszczenia, zakrywając palcem otwór wlotowy nakrętki. Stań nad umywalką delikatnie nachylonym i rozpocznij oddychanie przez otwarte usta. Przyłóż końcówkę do jednego z otworów nosowych. Ściśnij butelkę płynnym ruchem w celu wprowadzenia około połowy roztworu do jednego otworu nosowego i poczekaj, aż roztwór wypłynie drugim otworem nosowym. W przypadku dostania się roztworu do gardła nie połykaj, tylko wypluj. Powtórz działanie, wprowadzając pozostałą połowę roztworu do drugiego otworu nosowego. Po zakończeniu płukania wydmuchaj nos 5. Zatoxin Rinse Zestaw do płukania nosa i zatok, uzupełnienie, proszek, 30 saszetek TACTICA Chlorek sodu, dwuwęglan sodu Dorośli i dzieci powyżej 4. Zapalenie zatok przynosowych; nieżyt nosa różnego pochodzenia; przed zabiegami chirurgicznymi nosa i zatok oraz po nich; profilaktycznie, w celu utrzymania prawidłowej higieny nosa i zatok Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Otwórz torebkę zabezpieczającą i wyjmij wszystkie elementy butelki-irygatora. Przed rozpoczęciem korzystania z butelki-irygatora po raz pierwszy przepłucz jego elementy pod bieżącą wodą. Wsyp zawartość 1 saszetki do butelki w celu przygotowania roztworu izotonicznego lub 2 saszetki w celu przygotowania roztworu hipertonicznego. Napełnij butelkę przegotowaną wodą (o temperaturze ciała ok. 36,6°C) do poziomu oznaczonego linią 240 ml. Dokładnie zakręć butelkę, używając białej nakrętki i mieszaj roztwór przez potrząsanie butelką (zatkaj palcem otwór dyszy) do całkowitego rozpuszczenia proszku w wodzie Wybierz odpowiednią końcówkę dostosowaną do wieku użytkownika i typu irygacji, jaką chcesz przeprowadzić. Stań w pozycji lekko nachylonej nad umywalką, odwróć irygator do góry dnem i przyłóż końcówkę irygatora do otworu nosowego tak, aby uszczelnić otwór nosa. Pamiętaj, aby oddychać przez usta podczas płukania. Naciśnij palcem biały zawór na spodzie butelki, aby umożliwić jednostajny przepływ roztworu do płukania (120 ml na jeden otwór nosowy – dorośli; 60 ml na jeden otwór nosowy – dzieci), jednocześnie reguluj przepływ roztworu delikatnymi ruchami głowy w bok, aby roztwór dostał się do nosa i wpłynął drugim otworem nosowym. Powyższą czynność (punkt 7) powtórz dla drugiego otworu nosowego. Nie połykaj roztworu. Po zakończeniu płukania oczyść nos przez wydmuchanie. Każdorazowo po zakończeniu płukania zdemontuj butelkę do irygacji i dokładnie umyj wszystkie elementy – wypłucz czystą, gorącą wodą (do temperatury 100°C, nie wygotowuj elementów!). Następnie wszystkie elementy przetrzyj ręcznikiem papierowym, czystą ściereczką lub wysuszyć na powietrzu Dwuwęglan sodu 6. Fixsin Hipertonic, zestaw uzupełniający do płukania nosa i zatok, 30 saszetek SOLINEA 100% chlorek sodu Dorośli i dzieci powyżej 4. Prewencyjna, objawowa lub pooperacyjna pielęgnacja nosa i zatok, zapalenie zatok przynosowych; nieżyt nosa różnego pochodzenia; przed zabiegami chirurgicznymi nosa i zatok oraz po nich, dla utrzymania higieny nosa i zatok Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Płukanie przeprowadzaj 1–2 razy dziennie lub według wskazań lekarza. Jedna saszetka w połączeniu z odpowiednią ilością wody (zgodnie z pojemnością butelki wybranego zestawu) tworzy gotowy roztwór do płukania nosa i zatok. Do płukania nie używaj wrzątku ani gorącej wody. Nie używaj nieprzegotowanej wody z kranu 7. Respimer Netiflow, saszetki do płukania nosa i zatok, 30 sztuk LABORATOIRE DE LA MER Chlorek sodu, chlorek potasu, chlorek wapnia, chlorek magnezu, wodorowęglan sodowy Dorośli i dzieci powyżej 6. Nieżyt nosa, alergia, zapalenie zatok i nosa, pielęgnacja po operacjach chirurgicznych, ogólna higiena nosa Wyrób medyczny 1 saszetka dziennie W przypadku nieżytu nosa, zapalenia zatok, przewlekłego zapalenia nosa i zatok oraz do pielęgnacji po operacjach chirurgicznych: rozpuszczając 1 saszetkę w ok. 240 ml niegazowanej wody mineralnej, otrzymuje się zbuforowany roztwór izotoniczny. W przypadku choroby lub do pielęgnacji po operacjach chirurgicznych stosuj od 1 do 3 irygacji dziennie, a w przypadku ogólnej higieny stosuj od 2 do 3 irygacji tygodniowo. W razie potrzeby, w przypadku ciężkich objawów: rozpuszczając 2 saszetki w ok. 240 ml niegazowanej wody mineralnej, otrzymuje się zbuforowany roztwór hipertoniczny. Stosuj jedną irygację dziennie od 3 do 5 dni 8. Isonasin Septo, roztwór do płukania nosa, 5 ml x 20 ampułek GIFRER BARBEZAT Chlorek sodu 0,9 g, Polisorbat 80, wyciąg z tymianku, Pentahydrat siarczanu miedzi, Glicerol, woda oczyszczona do 100 ml Od 1. Przeziębienia i zapalenia śluzówki nosa i gardła Wyrób medyczny 2–3 razy dziennie Otwórz ampułkę zawierającą pojedynczą dawkę. Uchwyć końcówkę i przekręć ją do momentu całkowitego jej oderwania od ampułki. Delikatnie naciśnij ampułkę w celu aplikacji roztworu Wyciąg z tymianku 9. HydroNasin Ksylitol, zestaw do płukania nosa i zatok, butelka + 10 saszetek AXPHARM SP ZOO Ksylitol, chlorek sodu, wodorowęglan sodu Dorośli i dzieci powyżej 4. Prewencyjna, objawowa lub pooperacyjna pielęgnacja nosa i zatok, zapalenie zatok przynosowych, nieżyt nosa różnego pochodzenia, przed zabiegami chirurgicznymi nosa i zatok oraz po nich, w celu utrzymania prawidłowej higieny nosa i zatok; po ekspozycji na wysokie stężenie pyłu w powietrzu Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Zawartość 1 saszetki wsyp do butelki z zestawu, uzupełnij butelkę przegotowaną i ostudzoną do temperatury pokojowej wodą do zaznaczonej linii (240 ml). Płukanie nosa i zatok wykonuj 1–2 razy dziennie lub według zaleceń lekarza. Nie stosuj później niż na godzinę przed snem. Godzinę po płukaniu nie wychodź na zewnątrz (przy temp. poniżej 19°C ). Do płukania używaj wyłącznie butelki dostępnej w zestawie podstawowym. Do płukania stosuj roztwór przygotowany krótko przed użyciem. Nie przygotowuj roztworu na zapas Ksylitol 10. Nasodren, aerozol do nosa, 1 zestaw (50 mg liofilizat + 5 ml rozpuszczalnik + dozownik) HARTINGTON PHARMA Ekstrakt ze świeżych bulw fiołka alpejskiego Cyclamen Europaeum L., woda Dorośli i dzieci powyżej 6. Choroby jam nosowych i zatok przynosowych (ostre zapalenie zatok przynosowych), nieżyt nosa (uczucie zablokowanego nosa) i związanym z tym braku powonienia czy bólu twarzy, zalegająca w nosie wydzielina Wyrób medyczny 1 raz dziennie Można podawać tylko do nosa. Dorośli: tylko raz dziennie do każdego otworu nosowego, najlepiej o tej samej porze dnia, na około 2 godziny przed snem. Przygotuj roztwór zgodnie z instrukcją zawartą w ulotce. Ustaw głowę pionowo. Umieść końcówkę dozownika w prawym otworze nosowym. Powstrzymaj oddech na 3–5 sekund i rozpyl roztwór w prawym otworze nosowym, naciskając dozownik tylko raz. Wykonaj głęboki wydech ustami, a następnie oddychaj normalnie. Nie wdychaj rozpylonego roztworu. Powtórz czynności w lewym otworze nosowym. Po zakończeniu oczyść końcówkę dozownika czystą chusteczką higieniczną i nałóż nasadkę ochronną na dozownik. Leczenie trwa zwykle 7–10 dni, ale w razie konieczności można je wydłużyć do 14 dni. Unikaj wdychania aerozolu podczas aplikowania Ekstrakt z bulw fiołka alpejskiego 11. Olimp ZatoClear Med Irygacja zestaw startowy, 12 saszetek + butelka OLIMP LABORATORIES Ksylitol, chlorek sodu Dorośli i dzieci powyżej 4. Ostre i przewlekłe stany zapalne zatok przynosowych, alergiczny lub infekcyjny nieżyt nosa, przed i po zabiegach chirurgicznych nosa i zatok, w okresie zwiększonej ekspozycji na pyły zawieszone w powietrzu (smog) lub miejscu pracy, a także w celu utrzymania prawidłowej higieny nosa i zatok przynosowych Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Przed pierwszym użyciem opłucz wszystkie elementy butelki ciepłą wodą. Umyj i osusz ręce. Wsyp do butelki zawartość jednej saszetki i uzupełnij przegotowaną wodą (o temperaturze ciała) do poziomu zaznaczonej linii. Dokładnie zakręć butelkę, zakryj palcem otwór w nakrętce i kilkakrotnie wstrząśnij butelką do całkowitego rozpuszczenia substancji. Stań nad umywalką w lekko pochylonej pozycji. Przyłóż końcówkę butelki do jednego z otworów nosowych. Płynnym ruchem ściśnij butelkę tak, by roztwór dostał się do jamy nosowej. Przez cały czas irygacji spokojnie oddychaj przez usta. Roztwór wypłynie drugim otworem nosowym. Powtórz czynność dla pozostałej części roztworu, przykładając butelkę do drugiego otworu nosowego. Po zakończeniu irygacji delikatnie wydmuchaj nos. Pozostałą, niewykorzystaną część roztworu wylej. Wszystkie elementy butelki opłucz i osusz przed odłożeniem do przechowywania. Płukanie przeprowadzaj 1–2 razy dziennie lub według zaleceń lekarza. Jedna saszetka w połączeniu z ok. 240 ml wody tworzy gotowy roztwór do płukania nosa i zatok Ksylitol 12. Gargarin, zestaw do płukania zatok, podstawowy, 16 saszetek + butelka FARMINA SP. Z 100% chlorek sodu Dorośli Zapalenie zatok przynosowych, nieżyt nosa, alergiczny nieżyt nosa, po ekspozycji na alergeny (pyłki roślin, kurz, pierze, sierść zwierząt domowych), przed zabiegami chirurgicznymi w obrębie nosa i zatok oraz po nich, profilaktycznie w celu utrzymania higieny nosa i zatok oraz do oczyszczania nosa i zatok po kontakcie z powietrzem zawierającym duże stężenie pyłu Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Płukanie wykonuj 1–2 razy dziennie lub według wskazań lekarza. Nie płucz nosa później niż na godzinę przed snem. Do każdego płukania przygotuj świeży roztwór. Każdorazowo przed użyciem sprawdź temperaturę roztworu, która nie powinna przekraczać temperatury ciała. Roztwór izotoniczny: wsyp zawartość 1 saszetki do butelki i uzupełnij przegotowaną, wystudzoną wodą do linii 240 ml. Roztwór hipertoniczny: wsyp zawartość 2 saszetek do butelki i uzupełnij przegotowaną, wystudzoną wodą do linii 240 ml 13. Irigasin, zestaw uzupełniający do płukania nosa i zatok, 30 saszetek AFLOFARM Chlorek sodu Dorośli i dzieci powyżej 4. Ostre lub przewlekłe zapalenie zatok przynosowych, z nieżytem nosa w przebiegu infekcji lub alergii, przed zabiegami chirurgicznymi nosa i zatok oraz po nich, po ekspozycji na wysokie stężenie pyłu w powietrzu, profilaktycznie dla utrzymania prawidłowej higieny nosa i zatok Wyrób medyczny 1–2 razy dziennie Przygotuj roztwór do płukania: wsyp zawartość 1 lub 2 saszetek proszku do dołączonej butelki, a następnie uzupełnij ją do zaznaczonej linii (240 ml) letnią wodą, dokładnie zakręć butelkę, zakryj palcem otwór na nakrętce i wstrząsaj do momentu całkowitego rozpuszczenia substancji. Stań w pozycji lekko nachylonej nad umywalką. Przyłóż końcówkę butelki do jednego z otworów nosowych, ściśnij butelkę płynnym ruchem tak, aby roztwór dostał się do nosa. Oddychaj spokojnie przez usta, a roztwór wydostanie się drugim otworem nosowym. Nie połykaj roztworu, jeśli dostanie się do gardła. Powtórz czynność dla drugiego ot... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się

dzieci. Ten sposób doskonale sprawdza się przy katarze i zapaleniu zatok . To sprawdzona metoda w walce z infekcjami dróg oddechowych. U starszych dzieci można stosować roztwór 0,5% (1 ml wody utlenionej i 5 ml wody destylowanej), zaś u młodszych 0,25. Woda utleniona dla dziecka do ucha Można spotkać.

Najlepsza odpowiedź Marta173 odpowiedział(a) o 20:05: Połóż się bokiem na tapczan - jeśli masz wodę w jednym uchu np. w prawym to połóż się na ten bok, żeby prawe ucho dotykało poduszki. Poleż tak przez ok. 5-7 min i pogrzeb palcem w uchu, powinna wylecieć. Odpowiedzi dzemek odpowiedział(a) o 20:01 1 weż coś cienkiego naprzykład wsówkę do włosów owiń watą i wsadź jak najgłębiej do ucha2 skacz na jednej nodze3 położ rękę na uchu i pompuj blocked odpowiedział(a) o 19:56 przechyl uch do dołu i poczekaj chwilę ; ) Jak masz wodę w prawym uchu to przechyl głowę w parwo, jak w lewym to w lewo ; )i wypłynie . ; ] łoo ...ja też tak raz miałam . i wiesz co zrobiłam ? -------> stanęłam przy umywalce i kręciłam tak uchem w różne strony ...próbowałam je jakby otworzyć itp., ... z nachyloną głową . i w końcu ...po jakiś 10 minutach wyleciała :) spróbuj woskowanie uszu jest najlepsze na takie sprawy, na serio, polecam, miałam robione i mi pomogło włóz patyczek higieniczny do ucha i podskakuj. :P Jeśli nie pomaga skakanie na jednej nodze z przechyloną głową, to zamknij usta, zatkaj nos 2 palcami i zacznij mocno dmuchać, tak jakby nosem. Żebyś czuła aż ciśnienie w uszach. I po tym przechyl głowę i poskacz chwilę. Mi to zawsze pomaga ;) blocked odpowiedział(a) o 19:58 a mi "pękł" ten korek i woda wyleciała jak słuchałam muzyki przez słuchawki xD poruszaj uchem poszarpnij troszeczke weś sobie patyczek do uszu i po merdaj sobie a później poskacz ;;p;p I powinno zadziałać a jeżeli nie to ci w nocy samo wyleci xD A jak nie to będziesz mieć efekt morza w uchu Jak masz wodoglowie to nie wyplynie Uważasz, że ktoś się myli? lub

nie nurkować przez cały okres noszenia drenu w uchu, nie podróżować samolotem przez ok. 2 tygodnie po zabiegu (decyduje lekarz), nie stosować patyczków do uszu (również po wypadnięciu drenu). Drenaż uszu u dorosłych. Zapalenie ucha rzadko występuje u dorosłych, a jeśli się pojawi, należy sprawdzić, czy nie ma związku z

Data aktualizacji: 27 czerwca 2022 Irygacja pochwy to zabieg higieniczny, który można wykonać po stosunku seksualnym, a także w przypadku infekcji intymnej. Czego należy użyć do płukania waginy? Jak wykonać irygację? Na co uważać? Irygacja pochwy Irygacja pochwy jest polegającym na płukaniu waginy wodą lub specjalnie do tego celu przeznaczonym płynem. Można ją wykonać: aby oczyścić pochwę i przywrócić je właściwe pH (odczyn-kwasowo zasadowy) po stosunku; żeby oczyścić pochwę ze szkodliwych patogenów, szczególnie w przypadku zakażenia drożdżakowego; w celu złagodzenia objawów infekcji intymnej, takich jak ból, pieczenie, szczypanie; żeby oczyścić pochwę z resztek krwi menstruacyjnej i pozbyć się nieprzyjemnego zapachu; przed zabiegiem chirurgicznym, jeżeli takie jest wskazanie lekarskie. Irygacja pochwy po stosunku Wiele kobiet odczuwa potrzebę dokładnego oczyszczenia miejsc intymnych z męskiego nasienia po zbliżeniu intymnym bez użycia prezerwatywy. Jednak nie kwestie estetyczno-higieniczne są w tym przypadku najistotniejsze. Irygacja pochwy po stosunku wykonywana jest przed wszystkim ze względu na różnicę między pH waginy oraz spermy. Naturalny odczyn pochwy jest silnie kwasowy (3,5 – 4,5), natomiast ejakulat jest zdecydowanie bardziej zasadowy (około 7-7,5). Należy pamiętać, że kwaśne pH pochwy spełnia określoną rolę – chroni przed rozwojem infekcji intymnych. Zaleganie nasienia może zaburzać równowagę i zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia stanu zapalnego. Z drugiej jednak strony warto pamiętać, aby irygacji nie wykonywać zbyt często – w czasie zabiegu wypłukiwana jest też naturalna mikroflora pochwy, w tym pałeczki kwasu mlekowego, odpowiedzialne za utrzymywanie pH na niskim poziomie. Irygacja pochwy a antykoncepcja Przeciwwskazaniem do wykonywania irygacji nie jest stosowanie wkładek domacicznych, jako metody antykoncepcji. Płyny służące do płukania pochwy nie zaburzają działania spirali. Należy jednak uważać, aby w czasie umieszczania irygatora w pochwie nie doszło do bezpośredniego kontaktu z wkładką, a mówiąc dokładniej – z wystającymi z niej niewielkimi nitkami. Dlatego urządzenia nie powinno się stosować zbyt głęboko. Uwaga: irygacje pochwy nie są metodą antykoncepcji. Fizyczne wypłukanie spermy z dróg rodnych nie chroni przed zajściem w ciążę. Potocznie formułowane opinie na temat rzekomej skuteczności irygacji w tej materii nie mają nic wspólnego z prawdą. Podobnie też płukanie pochwy nie chroni w żadnym stopniu przed zakażeniem wirusem HIV oraz chorobami wenerycznymi. Zestaw do irygacji pochwy Przez dziesięciolecia do płukania miejsc intymnych używano strzykawek, zabiegi próbowano też wykonywać za pomocą prysznica z silnym strumieniem wody. Tego typu domowe sposoby irygacji pochwy nie dają jednak pełnej kontroli na strumieniem wody, mogą też powodować fizyczne urazy: otarcia, skaleczenia, podrażnienia. Dlatego warto wyposażyć się w profesjonalny zestaw do irygacji pochwy. Irygator powinien mieć miękką, anatomiczną końcówkę. Urządzenia tego typu często mają postać gumowej gruszki o wydłużonym kształcie lub buteleczki z aplikatorem. Dostępne są też specjalne dysze przeznaczone do podłączenia do węża prysznicowego, utrzymujące odpowiednio dobrane, niskie ciśnienie wody. Co warto podkreślić, urządzenia te w większości przypadków można używać do irygacji pochwy, ale też odbytu (przed stosunkiem analnym). Płyn do irygacji pochwy Jaki stosować płyn do irygacji pochwy? W wielu przypadkach wystarczająca będzie zwykła woda. W aptekach dostępne są też gotowe preparaty przeznaczone do tego celu. Zawierają one takie substancje, jak: kwas octowy, który ma tę zaletę, iż działa wybiórczo. Jest szkodliwy dla wielu patogenów, ale nie pałeczek kwasu mlekowego. W ten sposób pomaga utrzymać kwaśne pH pochwy nawet po wykonaniu irygacji; chlorowodorek benzydaminy, czyli związek o działaniu znieczulającym, przydatny w czasie uciążliwych infekcji intymnych. Środki te dostępne są bez recepty, aczkolwiek przed ich zastosowaniem warto zasięgnąć konsultacji lekarskiej. Bezwzględnie należy też przestrzegać zaleceń dotyczących techniki aplikacji oraz częstotliwości wykonywania zabiegów. Jak zrobić irygację pochwy? Do irygacji pochwy należy się odpowiednio przygotować. W pierwszej kolejności należy dokładnie umyć ręce, a następnie rozpuścić w wodzie zakupiony w aptece preparat (alternatywą są jednorazowe irygatory wypełnione płynem). Zabieg wykonuje się w wannie, w pozycji stojącej, leżącej lub półleżącej, po starannym umyciu okolic intymnych. Końcówkę irygatora należy umieścić delikatnie w pochwie, na następnie – naciskając balon gruszki – wycisnąć do środka całą zawartość. Po aplikacji płynu irygator ostrożnie się wysuwa. Na koniec zalecany jest ciepły prysznic. Irygacja pochwy w ciąży Irygacja pochwy w ciąży nie jest wskazana. Podkreśla się, że w tym szczególnym okresie potencjalne ryzyko groźnych infekcji intymnych, będących następstwem ingerencji w naturalne środowisko pochwy, przewyższa ewentualne korzyści. Należy pamiętać, że w ciąży pH dróg rodnych zmienia się – jego silnie kwasowy odczyn łagodnieje pod wpływem zmian hormonalnych. Ewentualne dodatkowe wypłukanie pałeczek kwasu mlekowego, skutkujące dalszą zmianą pH w stronę zasadowego, w takiej sytuacji mogłoby powodować utratę naturalnej ochrony przed patogenami. W skrajnych przypadkach, niekonsultowana z lekarzem, niepoprawnie wykonana irygacja może doprowadzić do poronienia. Przeciwwskazaniem do irygacji jest też krwawienie menstruacyjne. Płukanie można wykonać po zakończeniu okresu, aby oczyścić drogi rodne. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

Zawroty głowy – jak szybko zdiagnozować i wszcząć leczenie. O problemach w diagnostyce i aktualnych możliwościach leczenia z dr n. med. Katarzyną Pierchałą, kierownik Pracowni Badań Układu Równowagi Katedry i Kliniki Otolaryngologii WUM, rozmawia Monika Stelmach. dr n. med. Katarzyna Pierchała. Czym jest nawadnianie ucha? Kluczowe punkty Nawadnianie woskowiną może być wykonane przez lekarza lub w domu przy użyciu zestawu do irygacji. Nie powinieneś poddawać się nawadnianiu uszu, jeśli miałeś infekcję ucha w ciągu ostatnich sześciu tygodni. Lekarz może zdiagnozować nadmiar woskowiny przez włożenie do otworu ucha instrumentu zwanego otoskopem. Nawadnianie uszu to rutynowa procedura stosowana do usuwania nadmiaru woskowiny, woskowiny i obcych materiałów z ucha. Ucho naturalnie wydziela wosk, chroniąc i smarując ucho, jak również zapobiegając gromadzeniu się zanieczyszczeń i hamując rozwój bakterii. W normalnych warunkach organizm utrzymuje kontrolę nad ilością woskowiny w uszach. Zbyt duża ilość woskowiny usznej lub utwardzonej woskowiny może powodować zablokowanie ucha, powodując bóle uszu, dzwonienie w uszach lub czasową utratę słuchu. reklamaReklamaCel Cel irygacji ucha Ucho, szczególnie kanał i błona bębenkowa, jest bardzo wrażliwa. Wrastanie wosku może spowodować uszkodzenie tych struktur w czasie. Może to wpłynąć na Twój słuch. Usuwanie nadmiaru woskowiny za pomocą irygacji uszu jest bezpiecznym sposobem na zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia ucha. Czasami obce materiały, takie jak żywność, owady lub małe kamienie, mogą dostać się do ucha. W takich przypadkach celem jest bezpieczne i szybkie usunięcie przedmiotów, zanim wejdą one głębiej w ucho lub uszkodzą delikatny kanał. Nawadnianie uszu może być skuteczne w usuwaniu obcych materiałów z ucha. Nawadnianie woskowiną może być wykonane przez lekarza lub w domu przy użyciu zestawu do irygacji, który zawiera strzykawkę z bulwą. Ogłoszenie Proces Proces irygacji uszu Zanim lekarz wykona nawodnienie ucha, będą chcieli zajrzeć do twojego ucha, aby upewnić się, że twoje objawy są wynikiem nadmiernego gromadzenia się wosku lub ciał obcych, a nie coś poważniejszego. Lekarz może zdiagnozować nadmiar woskowiny przez włożenie do otworu ucha instrumentu zwanego otoskopem. Otoskop świeci światłem w uchu i powiększa obraz. Jeśli gromadzenie się wosku jest problemem, lekarz przeprowadzi nawadnianie w swoim biurze za pomocą narzędzia podobnego do strzykawki. To narzędzie będzie używane do wprowadzania wody lub mieszaniny wody i soli do ucha w celu wypłukania wosku. Możesz odczuwać niewielki dyskomfort z wody w uchu lub od trzymania ucha w miejscu. W przypadku nawadniania w domu, musisz zakupić przedmioty, aby bezpiecznie oczyścić wosk z twoich uszu. Najczęstszą metodą jest zastosowanie zakraplacza do wkładania do ucha oleju dla niemowląt, oleju mineralnego lub specjalistycznego leku w celu zmiękczenia wosku. Proces jest następujący: Wkładaj kilka kropli do ucha dwa do trzech razy dziennie przez kilka dni. Po zmiękczeniu wosku użyj strzykawki wypełnionej wodą (temperatura pokojowa lub nieco cieplej) lub wodą i roztworem soli fizjologicznej, aby wypłukać wosk. ReklamaReklama Zagrożenia Ryzyko irygacji uszu Nie poddawaj się nawadnianiu uszu (w domu lub w gabinecie lekarskim), jeśli masz uszkodzoną błonę bębenkową, rany w uszach lub osłabienie twój układ odpornościowy. Nie powinieneś również otrzymywać nawadniania ucha, jeśli masz aktywne zakażenie w przewodzie słuchowym. Podczas gdy irygacja uszu jest stosunkowo powszechną procedurą, istnieje ryzyko z nią związane: Infekcja ucha Zapalenie ucha zewnętrznego jest częstym powikłaniem. Jest to zapalenie kanału słuchowego, które może być spowodowane przez zakażenie. To może być bolesne. Innym potencjalnym powikłaniem jest zapalenie ucha środkowego, które jest zapaleniem ucha środkowego, które może być również spowodowane przez zakażenie. Infekcje ucha są jednym z najczęstszych powikłań irygacji ucha. Perforowana błona bębenkowa Perforowane błony bębenkowe są kolejnym potencjalnym powikłaniem irygacji ucha. W niektórych przypadkach irygacja uszu naciska na wosk i powoduje, że jest on bardziej zagęszczony. To sprawia, że trudniej jest go usunąć i może wywierać większy nacisk na bębenek, zwiększając ryzyko perforacji. W niektórych przypadkach płyn uwięziony jest w kanale słuchowym i powoduje wzrost ciśnienia, który może rozerwać bębenek. Inne powikłania W rzadkich przypadkach mogą wystąpić dodatkowe komplikacje. Należą do nich: zawroty głowy, które wywołują obrót pomieszczenia wokół ciebie (zazwyczaj tymczasowo) głuchota, która może być tymczasowa lub trwała Ponieważ nagromadzenie się woskowiny może być szkodliwe z biegiem czasu lub może być wynikiem innych schorzeń, skontaktuj się z lekarzem, jeśli objawy nie ustępują po opiece domowej. Mogą chcieć wypróbować inne metody lub wysłać cię do specjalisty od ucha. Osoby korzystające z aparatów słuchowych są szczególnie podatne na gromadzenie się woskowiny. Dodatkowo, waciki z końcówką bawełnianą nie powinny być wkładane do kanału słuchowego, ponieważ wiadomo, że woskowanie wnika w błonę bębenkową i przewód słuchowy. Reklama Skutki uboczne Efekty uboczne Wiele osób doświadcza wielu skutków ubocznych związanych z irygacją ucha. Te działania niepożądane nie są zazwyczaj tak poważne, jak opisane powyżej komplikacje, ale mogą być niewygodne. Typowe działania niepożądane związane z nawadnianiem ucha to: tymczasowe zawroty głowy dyskomfort lub ból w uchu szum w uszach, lub dzwonienie w uszach Efekty uboczne są zazwyczaj krótkotrwałe i ustępują w ciągu jednego dnia. W przypadku odczuwania bólu lub dyskomfortu, który nasila się zamiast poprawy lub wystąpienia innych objawów, należy umówić się na wizytę u lekarza. Jeśli odczuwasz silny ból, umów się na spotkanie, aby zobaczyć je natychmiast, jeśli masz perforowaną błonę bębenkową lub inne uszkodzenie ucha. ReklamaReklama Alternatywne środki zaradcze Alternatywne środki zaradcze Istnieje kilka alternatywnych środków, które można zastosować do irygacji ucha. Nie próbuj ich, jeśli masz jakiekolwiek czynniki ryzyka opisane powyżej. Naturalne oleje Oliwa z oliwek, olejki dla dzieci i olej mineralny są powszechnie stosowane jako alternatywa dla irygacji ucha medycznego. Wlej kilka kropli oleju do uszkodzonego kanału słuchowego, który zmiękczy oleje zazwyczaj nie są drażniące. Po nasączeniu olejem przez kilka minut możesz położyć leżące na nim zakryte uszy miękką ściereczką, aby wypłynęła. Słona woda Słona woda może również służyć jako krople do uszu, aby zmiękczyć i usunąć woskowinę uszną. Pozwól wodzie słonej usiąść w uchu przez trzy do pięciu minut, zanim umieścisz zakryte ucho, aby roztwór soli mógł spłynąć. Oczyść ucho i każdy wosk w zewnętrznym kanale ucha miękką ściereczką. Mieszaniny i roztwory Zarówno nadtlenek wodoru, jak i mieszanina octu z alkoholem do wyciskania są alternatywnymi środkami, które można stosować do usuwania woskowiny usznej. Mogą zmiękczyć woskowinę. Są one ogólnie uważane za bezpieczne i skuteczne, o ile błona bębenkowa jest w pełni nienaruszona, chociaż niektórzy pacjenci mogą uznać ją za irytującą. Świecowanie uszu Należy pamiętać, że nie jest to zalecane leczenie. Świecowanie uszu było stosowane w przeszłości zamiast irygacji uszu. Dzięki tej technice ktoś wkłada pustą, zapaloną świecę do kanału słuchowego. Teoretycznie ciepło z płomienia stworzy uszczelnienie próżniowe, powodując przywieranie woskowiny do świecy. Nie jest skuteczny i może powodować dalsze obrażenia, w tym przeszkody w przewodzie słuchowym i perforacje błony bębenkowej. Ryzyko oparzenia jest również potencjalnym ryzykiem.

Wpuść do ucha dwie, trzy krople i poczekaj kilka minut. Woda powinna sama wyschnąć. 3. Połóż się na poduszce „zatkanym” uchem do dołu. Grawitacja powinna po kilku (-nastu) minutach sama spowodować wypłynięcie wody. 4. Wodę z ucha możesz usunąć również za pomocą suszarki do włosów. Ustaw najniższe obroty i skieruj w

napisał/a: darkbase 2014-11-21 10:28 Witam, z zaleceń mojego laryngologa stosuje codziennie rano i wieczorem płukanie nosa wodą z solą morską. Wciągam nosem wodę z solą po czym wydmuchuje. Jestem trochę przerażony gdyż dzisaj z rana przy płukaniu nosa poczułem ból w lewym uchu po czym dalej czuje ból w uchu jak włoże palca a co najważniejsze gorzej słyszę na to UCHO!! Jest jakby przytkane, ale mija już trzecia godzina i nic się nie oddtyka :( mam pytanie jak temu zaradzić i co to w ogóle za metody, skoro powodują ból ucha i pogorszenie słuchu?? Pozdrawiam napisał/a: kasia971 2014-11-21 15:01 Niestety, ale nos trzeba bardzo delikatnie wydmuchiwać i zawsze tylko jedna dziurką, a nie obiema na raz. napisał/a: darkbase 2014-11-21 16:01 tak, wydmuchuje jedną dziurką, ale nie zawsze delikatnie, natomiast od mojej lekarki nie usłyszałem wlasnie żadnej porady odśnośnie sposobu płukania nosa, dostałem jedynie zalecenie płukania i nic więcej. Byłem już na wizicie u leakarza dzisaj i wyszło, że oprócz przeziębionych zatok mam zapalenie ucha, dlatego lekko boli i dlatego na nie słabiej słyszę. Biorę antybiotyk 2 x 500mg o nazwię Xormiax i mam nadzieje, ze to zapalenie szybko przejdzie. Pozdrawiam napisał/a: radek07 2014-11-21 21:44 W jaki sposób płuczesz nos - przy pomocy butelki czy zasysając wodę z dłoni? PuapBb.

tp2gaj12nz.pages.dev/127

tp2gaj12nz.pages.dev/396

tp2gaj12nz.pages.dev/294

tp2gaj12nz.pages.dev/367

tp2gaj12nz.pages.dev/22

tp2gaj12nz.pages.dev/356

tp2gaj12nz.pages.dev/263

tp2gaj12nz.pages.dev/166

tp2gaj12nz.pages.dev/195

woda w uchu po irygacji